OPIS: Sól epsom to nieorganiczny związek chemiczny. Jest to sól kwasu siarkowego i magnezu, czyli siarczan magnezu. Nazwa soli pochodzi od angielskiego miasta Epsom, w którym otrzymano ją po raz pierwszy. Spotyka się ją pod postacią stosunkowo dużych, białych kawałków pozbawionych zapachu. Z wyglądu przypomina spożywczą sól gruboziarnistą. Dobrze rozpuszcza się w wodzie i nadaje jej słono-gorzki smak. Zawiera magnez, miedź i siarkę.

OPIS: Sól epsom to nieorganiczny związek chemiczny. Jest to sól kwasu siarkowego i magnezu, czyli siarczan magnezu. Nazwa soli pochodzi od angielskiego miasta Epsom, w którym otrzymano ją po raz pierwszy. Spotyka się ją pod postacią stosunkowo dużych, białych kawałków pozbawionych zapachu. Z wyglądu przypomina spożywczą sól gruboziarnistą. Dobrze rozpuszcza się w wodzie i nadaje jej słono-gorzki smak. Zawiera magnez, miedź i siarkę.

OPIS: Sól epsom to nieorganiczny związek chemiczny. Jest to sól kwasu siarkowego i magnezu, czyli siarczan magnezu. Nazwa soli pochodzi od angielskiego miasta Epsom, w którym otrzymano ją po raz pierwszy. Spotyka się ją pod postacią stosunkowo dużych, białych kawałków pozbawionych zapachu. Z wyglądu przypomina spożywczą sól gruboziarnistą. Dobrze rozpuszcza się w wodzie i nadaje jej słono-gorzki smak. Zawiera magnez, miedź i siarkę.

OPIS: Sól epsom to nieorganiczny związek chemiczny. Jest to sól kwasu siarkowego i magnezu, czyli siarczan magnezu. Nazwa soli pochodzi od angielskiego miasta Epsom, w którym otrzymano ją po raz pierwszy. Spotyka się ją pod postacią stosunkowo dużych, białych kawałków pozbawionych zapachu. Z wyglądu przypomina spożywczą sól gruboziarnistą. Dobrze rozpuszcza się w wodzie i nadaje jej słono-gorzki smak. Zawiera magnez, miedź i siarkę.

OPIS: Soja i jej produkty znalazły zastosowanie nie tylko w kuchni, lecz także w lecznictwie, gdyż soja posiada liczne właściwości zdrowotne i wartości odżywcze. Soja jest bardzo dobrym źródłem miedzi, manganu, żelaza, fosforu i potasu, dostarcza wysokich ilości kwasu foliowego, zawiera izoflawony sojowe, które posiadają m.in. działanie przeciwnowotworowe, chroni przed rozwojem cukrzycy typu 2, udarami mózgu i chorobą wieńcową. może prawdopodobnie łagodzić objawy menopauzy i zapobiegać utracie masy kostnej a także przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego i poziomu cholesterolu we krwi. W porównaniu do pozostałych warzyw zawiera dosyć duże ilości kalorii. Białko obecne w nasionach soi cechuje się dobrym składem aminokwasowym. Jest ono m.in. bogatym źródłem lizyny. Białko sojowe charakteryzuje się bardzo dobrą strawnością i przyswajalnością. Suche nasiona soi charakteryzują niskim indeksem glikemicznym.

OPIS: Soja i jej produkty znalazły zastosowanie nie tylko w kuchni, lecz także w lecznictwie, gdyż soja posiada liczne właściwości zdrowotne i wartości odżywcze. Soja jest bardzo dobrym źródłem miedzi, manganu, żelaza, fosforu i potasu, dostarcza wysokich ilości kwasu foliowego, zawiera izoflawony sojowe, które posiadają m.in. działanie przeciwnowotworowe, chroni przed rozwojem cukrzycy typu 2, udarami mózgu i chorobą wieńcową. może prawdopodobnie łagodzić objawy menopauzy i zapobiegać utracie masy kostnej a także przyczynia się do obniżenia ciśnienia tętniczego i poziomu cholesterolu we krwi. W porównaniu do pozostałych warzyw zawiera dosyć duże ilości kalorii. Białko obecne w nasionach soi cechuje się dobrym składem aminokwasowym. Jest ono m.in. bogatym źródłem lizyny. Białko sojowe charakteryzuje się bardzo dobrą strawnością i przyswajalnością. Suche nasiona soi charakteryzują niskim indeksem glikemicznym.

OPIS: Soczewica zielona cieszy się nieco mniejszą popularnością niż czerwona, jednak warto wiedzieć, że ma ona równie wiele witamin i mikroelementów, a co więcej nadaje potrawom niezwykłego smaku. Ta roślina strączkowa jest powszechnie stosowana w kuchni wegańskiej i wegetariańskiej, ponieważ dostarcza dużej ilości cennego białka. W 100 g ugotowanej soczewicy zielonej znajduje się około 106 kcal. Dla porównania – ta sama ilość kaszy jęczmiennej lub bulgur zawiera aż 350 kcal, w przypadku ryżu jest to 135 kcal, a makaronu – 133 kcal.  Jedzenie soczewicy wzmacnia mięśnie i kości, poprawia przemianę materii, a także wspomaga regenerację organizmu.

OPIS: Soczewica zielona cieszy się nieco mniejszą popularnością niż czerwona, jednak warto wiedzieć, że ma ona równie wiele witamin i mikroelementów, a co więcej nadaje potrawom niezwykłego smaku. Ta roślina strączkowa jest powszechnie stosowana w kuchni wegańskiej i wegetariańskiej, ponieważ dostarcza dużej ilości cennego białka. W 100 g ugotowanej soczewicy zielonej znajduje się około 106 kcal. Dla porównania – ta sama ilość kaszy jęczmiennej lub bulgur zawiera aż 350 kcal, w przypadku ryżu jest to 135 kcal, a makaronu – 133 kcal.  Jedzenie soczewicy wzmacnia mięśnie i kości, poprawia przemianę materii, a także wspomaga regenerację organizmu.

OPIS: Jedną z wielu zalet soczewicy czerwonej jest to, iż gotuje się stosunkowo szybko i stanowi źródło białka, błonnika oraz kompleksu witamin z grupy B w tym w witaminę B6, kwas pantotenowy i tiaminę. Jedna porcja czerwonej soczewicy zawiera 230 kalorii, ale należy pamiętać, że jest ona bardzo pożywna. Czerwona soczewica dostarcza składników odżywczych, które wpływają na nasze zdrowie, pomagają schudnąć oraz utrzymać prawidłową wagę.  Soczewica czerwona stanowi bogactwo błonnika pokarmowego, magnezu i kwasu foliowego, dzięki czemu pomaga w utrzymaniu prawidłowej pracy naszego serca. Magnez poprawia przepływ krwi, tlenu i składników odżywczych w całym organizmie. Kwas foliowy pomaga zapobiegać uszkodzeniom ścian tętnic, zmniejszając w ten sposób ryzyko problemów z sercem. Zawartość błonnika w czerwonej soczewicy pomaga w utrzymaniu zdrowego poziomu cholesterolu w organizmie. Ten rodzaj soczewicy zawiera również fitoskładniki zwane izoflawonami, które wykazują silne właściwości przeciwutleniające i pomagają we wzmacnianiu odporności. Zapobiega szybkiemu starzeniu się, bowiem zawiera mnóstwo przeciwutleniaczy.  Jest bogata w mnóstwo minerałów, takich jak wapń, magnez i fosfor.

OPIS: Jedną z wielu zalet soczewicy czerwonej jest to, iż gotuje się stosunkowo szybko i stanowi źródło białka, błonnika oraz kompleksu witamin z grupy B w tym w witaminę B6, kwas pantotenowy i tiaminę. Jedna porcja czerwonej soczewicy zawiera 230 kalorii, ale należy pamiętać, że jest ona bardzo pożywna. Czerwona soczewica dostarcza składników odżywczych, które wpływają na nasze zdrowie, pomagają schudnąć oraz utrzymać prawidłową wagę.  Soczewica czerwona stanowi bogactwo błonnika pokarmowego, magnezu i kwasu foliowego, dzięki czemu pomaga w utrzymaniu prawidłowej pracy naszego serca. Magnez poprawia przepływ krwi, tlenu i składników odżywczych w całym organizmie. Kwas foliowy pomaga zapobiegać uszkodzeniom ścian tętnic, zmniejszając w ten sposób ryzyko problemów z sercem. Zawartość błonnika w czerwonej soczewicy pomaga w utrzymaniu zdrowego poziomu cholesterolu w organizmie. Ten rodzaj soczewicy zawiera również fitoskładniki zwane izoflawonami, które wykazują silne właściwości przeciwutleniające i pomagają we wzmacnianiu odporności. Zapobiega szybkiemu starzeniu się, bowiem zawiera mnóstwo przeciwutleniaczy.  Jest bogata w mnóstwo minerałów, takich jak wapń, magnez i fosfor.

OPIS: Kwas l-askorbinowy, potocznie zwany witaminą C odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu organizmu. Ponadto bierze udział w wielu procesach biochemicznych. W odróżnieniu od większości zwierząt, organizm ludzki nie potrafi sam syntezować witaminy C, dlatego musi być ona dostarczana wraz z pożywieniem lub zewnętrznie na skórę.

Witamina C zalecana jest osobom prowadzącym intensywny i stresujący tryb życia. Produkt przeznaczony jest także dla osób aktywnych fizycznie oraz palących papierosy. Suplement diety, korzystnie wpływa na odporność organizmu, szczególnie polecany w okresie jesienno-zimowym.

OPIS: Kwas l-askorbinowy, potocznie zwany witaminą C odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu organizmu. Ponadto bierze udział w wielu procesach biochemicznych. W odróżnieniu od większości zwierząt, organizm ludzki nie potrafi sam syntezować witaminy C, dlatego musi być ona dostarczana wraz z pożywieniem lub zewnętrznie na skórę.

Witamina C zalecana jest osobom prowadzącym intensywny i stresujący tryb życia. Produkt przeznaczony jest także dla osób aktywnych fizycznie oraz palących papierosy. Suplement diety, korzystnie wpływa na odporność organizmu, szczególnie polecany w okresie jesienno-zimowym.

OPIS: Kwas l-askorbinowy, potocznie zwany witaminą C odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu organizmu. Ponadto bierze udział w wielu procesach biochemicznych. W odróżnieniu od większości zwierząt, organizm ludzki nie potrafi sam syntezować witaminy C, dlatego musi być ona dostarczana wraz z pożywieniem lub zewnętrznie na skórę.

Witamina C zalecana jest osobom prowadzącym intensywny i stresujący tryb życia. Produkt przeznaczony jest także dla osób aktywnych fizycznie oraz palących papierosy. Suplement diety, korzystnie wpływa na odporność organizmu, szczególnie polecany w okresie jesienno-zimowym.

OPIS: Kwas l-askorbinowy, potocznie zwany witaminą C odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu organizmu. Ponadto bierze udział w wielu procesach biochemicznych. W odróżnieniu od większości zwierząt, organizm ludzki nie potrafi sam syntezować witaminy C, dlatego musi być ona dostarczana wraz z pożywieniem lub zewnętrznie na skórę.

Witamina C zalecana jest osobom prowadzącym intensywny i stresujący tryb życia. Produkt przeznaczony jest także dla osób aktywnych fizycznie oraz palących papierosy. Suplement diety, korzystnie wpływa na odporność organizmu, szczególnie polecany w okresie jesienno-zimowym.

OPIS: Organiczny związek chemiczny, pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy słodki w smaku (cukrol), zredukowana pochodna ksylozy.

Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako dodatek do żywności E967; głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany z niewielkim udziałem insuliny. Ma wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza (IG:100) czy sacharoza (IG:70). FDA uznało ksylitol za substancję, która nie wywołuje próchnicy. W roku 1996 JEFCA (organ doradczy WHO i FAO) nie określiło górnej granicy spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka), co znaczy, że jest on całkowicie bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości dziennej i jednocześnie stwierdziło, że wcześniejsze niekorzystne wyniki badań na zwierzętach przeprowadzone w latach 70. XX w. nie mają zastosowania dla ludzi.

OPIS: Organiczny związek chemiczny, pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy słodki w smaku (cukrol), zredukowana pochodna ksylozy.

Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako dodatek do żywności E967; głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany z niewielkim udziałem insuliny. Ma wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza (IG:100) czy sacharoza (IG:70). FDA uznało ksylitol za substancję, która nie wywołuje próchnicy. W roku 1996 JEFCA (organ doradczy WHO i FAO) nie określiło górnej granicy spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka), co znaczy, że jest on całkowicie bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości dziennej i jednocześnie stwierdziło, że wcześniejsze niekorzystne wyniki badań na zwierzętach przeprowadzone w latach 70. XX w. nie mają zastosowania dla ludzi.

OPIS: Organiczny związek chemiczny, pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy słodki w smaku (cukrol), zredukowana pochodna ksylozy.

Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako dodatek do żywności E967; głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany z niewielkim udziałem insuliny. Ma wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza (IG:100) czy sacharoza (IG:70). FDA uznało ksylitol za substancję, która nie wywołuje próchnicy. W roku 1996 JEFCA (organ doradczy WHO i FAO) nie określiło górnej granicy spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka), co znaczy, że jest on całkowicie bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości dziennej i jednocześnie stwierdziło, że wcześniejsze niekorzystne wyniki badań na zwierzętach przeprowadzone w latach 70. XX w. nie mają zastosowania dla ludzi.

OPIS: Organiczny związek chemiczny, pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy słodki w smaku (cukrol), zredukowana pochodna ksylozy.

Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako dodatek do żywności E967; głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany z niewielkim udziałem insuliny. Ma wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza (IG:100) czy sacharoza (IG:70). FDA uznało ksylitol za substancję, która nie wywołuje próchnicy. W roku 1996 JEFCA (organ doradczy WHO i FAO) nie określiło górnej granicy spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka), co znaczy, że jest on całkowicie bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości dziennej i jednocześnie stwierdziło, że wcześniejsze niekorzystne wyniki badań na zwierzętach przeprowadzone w latach 70. XX w. nie mają zastosowania dla ludzi.

OPIS: Szarańczyn strąkowy, drzewo karobowe, karob, ceratonia (Ceratonia siliqua L.) – gatunek zimozielonego drzewa należący do rodziny bobowatych. Występuje dziko i w uprawie w regionie śródziemnomorskim. Strąki nazywane są chlebem świętojańskim.

OPIS: Szarańczyn strąkowy, drzewo karobowe, karob, ceratonia (Ceratonia siliqua L.) – gatunek zimozielonego drzewa należący do rodziny bobowatych. Występuje dziko i w uprawie w regionie śródziemnomorskim. Strąki nazywane są chlebem świętojańskim.

OPIS: Szarańczyn strąkowy, drzewo karobowe, karob, ceratonia (Ceratonia siliqua L.) – gatunek zimozielonego drzewa należący do rodziny bobowatych. Występuje dziko i w uprawie w regionie śródziemnomorskim. Strąki nazywane są chlebem świętojańskim.

OPIS: Szarańczyn strąkowy, drzewo karobowe, karob, ceratonia (Ceratonia siliqua L.) – gatunek zimozielonego drzewa należący do rodziny bobowatych. Występuje dziko i w uprawie w regionie śródziemnomorskim. Strąki nazywane są chlebem świętojańskim.

OPIS: Inulina to polisacharyd składający się z cząsteczki glukozy i łańcucha cząsteczek fruktozy. Naturalnie występuje on w bulwach, kłączach i dolnych częściach łodyg roślin, dla których stanowi materiał zapasowy. Do celów użytkowych, najczęściej pozyskuje się go z cykorii i słonecznika bulwiastego (topinambura). Inulina charakteryzuje się niską kalorycznością (150 kcal/100 g) i delikatną słodkością. Jest ok. 10 razy mniej słodka niż cukier, dlatego nie znajduje zastosowania jako samodzielny zamiennik sacharozy w produktach spożywczych i w kuchni.

OPIS: Inulina to polisacharyd składający się z cząsteczki glukozy i łańcucha cząsteczek fruktozy. Naturalnie występuje on w bulwach, kłączach i dolnych częściach łodyg roślin, dla których stanowi materiał zapasowy. Do celów użytkowych, najczęściej pozyskuje się go z cykorii i słonecznika bulwiastego (topinambura). Inulina charakteryzuje się niską kalorycznością (150 kcal/100 g) i delikatną słodkością. Jest ok. 10 razy mniej słodka niż cukier, dlatego nie znajduje zastosowania jako samodzielny zamiennik sacharozy w produktach spożywczych i w kuchni.

OPIS: Inulina to polisacharyd składający się z cząsteczki glukozy i łańcucha cząsteczek fruktozy. Naturalnie występuje on w bulwach, kłączach i dolnych częściach łodyg roślin, dla których stanowi materiał zapasowy. Do celów użytkowych, najczęściej pozyskuje się go z cykorii i słonecznika bulwiastego (topinambura). Inulina charakteryzuje się niską kalorycznością (150 kcal/100 g) i delikatną słodkością. Jest ok. 10 razy mniej słodka niż cukier, dlatego nie znajduje zastosowania jako samodzielny zamiennik sacharozy w produktach spożywczych i w kuchni.

OPIS: Inulina to polisacharyd składający się z cząsteczki glukozy i łańcucha cząsteczek fruktozy. Naturalnie występuje on w bulwach, kłączach i dolnych częściach łodyg roślin, dla których stanowi materiał zapasowy. Do celów użytkowych, najczęściej pozyskuje się go z cykorii i słonecznika bulwiastego (topinambura). Inulina charakteryzuje się niską kalorycznością (150 kcal/100 g) i delikatną słodkością. Jest ok. 10 razy mniej słodka niż cukier, dlatego nie znajduje zastosowania jako samodzielny zamiennik sacharozy w produktach spożywczych i w kuchni.

OPIS: Erytrol (erytrytol), oznaczany także jako E 968, to słodzik należący do grupy alkoholi wielowodorotlenowych (inaczej polioli lub polialkoholi). Erytrol ma delikatny słodki smak, około 70-80% w porównaniu do cukru buraczanego. Erytrytol nie podnosi poziomu glukozy we krwi. Ma zatem niską wartość energetyczną. Mogą go stosować cukrzycy i osoby dbające o szczupłą sylwetkę. Uważa się ponadto, że erytrytol nie przyczynia się do rozwoju próchnicy. Można go stosować w przypadku grzybicy, bo erytrytol nie jest pożywką dla drożdży, te więc się nie namnażają.

OPIS: Erytrol (erytrytol), oznaczany także jako E 968, to słodzik należący do grupy alkoholi wielowodorotlenowych (inaczej polioli lub polialkoholi). Erytrol ma delikatny słodki smak, około 70-80% w porównaniu do cukru buraczanego. Erytrytol nie podnosi poziomu glukozy we krwi. Ma zatem niską wartość energetyczną. Mogą go stosować cukrzycy i osoby dbające o szczupłą sylwetkę. Uważa się ponadto, że erytrytol nie przyczynia się do rozwoju próchnicy. Można go stosować w przypadku grzybicy, bo erytrytol nie jest pożywką dla drożdży, te więc się nie namnażają.

OPIS: Erytrol (erytrytol), oznaczany także jako E 968, to słodzik należący do grupy alkoholi wielowodorotlenowych (inaczej polioli lub polialkoholi). Erytrol ma delikatny słodki smak, około 70-80% w porównaniu do cukru buraczanego. Erytrytol nie podnosi poziomu glukozy we krwi. Ma zatem niską wartość energetyczną. Mogą go stosować cukrzycy i osoby dbające o szczupłą sylwetkę. Uważa się ponadto, że erytrytol nie przyczynia się do rozwoju próchnicy. Można go stosować w przypadku grzybicy, bo erytrytol nie jest pożywką dla drożdży, te więc się nie namnażają.

OPIS: Erytrol (erytrytol), oznaczany także jako E 968, to słodzik należący do grupy alkoholi wielowodorotlenowych (inaczej polioli lub polialkoholi). Erytrol ma delikatny słodki smak, około 70-80% w porównaniu do cukru buraczanego. Erytrytol nie podnosi poziomu glukozy we krwi. Ma zatem niską wartość energetyczną. Mogą go stosować cukrzycy i osoby dbające o szczupłą sylwetkę. Uważa się ponadto, że erytrytol nie przyczynia się do rozwoju próchnicy. Można go stosować w przypadku grzybicy, bo erytrytol nie jest pożywką dla drożdży, te więc się nie namnażają.